PRIMARY KEY kısıtlaması, bir tablodaki her kaydı benzersiz bir şekilde tanımlar.
PRIMARY KEY’ler benzersiz değerler içermelidir ve NULL değerler içeremez.
Bir tablo sadece bir PRIMARY KEY’e sahip olabilir; ve bu tabloda, bu PRIMARY KEY, tek veya çoklu sütunlardan (alanlar) oluşabilir.
CREATE TABLE Komutunda PRIMARY KEY Kullanımı
Aşağıdaki SQL kodu, “Persons” tablosu oluşturulurken “ID” sütununda PRIMARY KEY oluşturur:
CREATE TABLE Persons ( ID int NOT NULL PRIMARY KEY, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Age int );
Bir PRIMARY KEY kısıtlamasının adlandırılmasına izin vermek ve birden çok sütunda bir PRIMARY KEY kısıtlaması tanımlamak için aşağıdaki SQL kodunu kullanın:
CREATE TABLE Persons ( ID int NOT NULL, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Age int, CONSTRAINT PK_Person PRIMARY KEY (ID,LastName) );
Not: Yukarıdaki örnekte yalnızca bir PRIMARY KEY (PK_Person) vardır. Ancak, PRIMARY KEY değeri iki sütundan (ID + LastName) oluşur.
ALTER TABLE Komutunda PRIMARY KEY Kullanımı
Tablo oluşturulduktan sonra “ID” sütununda PRIMARY KEY kısıtlaması oluşturmak için aşağıdaki SQL kodunu kullanın:
ALTER TABLE Persons ADD PRIMARY KEY (ID);
Bir PRIMARY KEY kısıtlamasının adlandırılmasına izin vermek ve birden çok sütunda bir PRIMARY KEY kısıtlaması tanımlamak için aşağıdaki SQL kodunu kullanın:
ALTER TABLE Persons ADD CONSTRAINT PK_Person PRIMARY KEY (ID,LastName);
Not: Bir PRIMARY KEY eklemek için ALTER TABLE komutunu kullanırsanız, PRIMARY KEY sütun(lar)ının NULL değerler içermediği bildirilmiş olmalıdır (tablo ilk oluşturulduğunda).
PRIMARY KEY Kısıtlamasını Silmek
PRIMARY KEY kısıtlamasını kaldırmak için aşağıdaki SQL kodunu kullanın:
ALTER TABLE Persons DROP CONSTRAINT PK_Person;